Eind augustus haalden we Sam uit Arizona van Schiphol om via AFS een jaar lang deel uit te maken van ons gezin en ervaren hoe het is om in een Nederlands gezin te leven, naar een Nederlandse sschool te gaan, Nederlandse vrienden te maken en de Nederlandse taal te leren. Een dergelijke verrijkende ervaring heb ik zelf ook gehad toen in in 1985/’86 een jaar in George West Texas woonde. Nog steeds hebben wij er een familie bij aan de andere kant van de Atlantische Oceaan die we erg missen en proberen eens in de vijf jaar te bezoeken.
Sam was door ons uitgezocht op basis van zijn profiel. We hebben een zorgvuldige selectie gemaakt uit de profielen. Hij hield van fietsen, was meer op het gezin geörienteerd dan op uitgaan en een rationeel type. Volgens zijn ouders was hij erg op zichzelf en zij vroegen hem er wel goed bij te halen. Dat hebben we gedaan. We hebben de afgelopen maanden interessante discussies gehad, leuke dingen gedaan en grappige voorvallen gehad. In deze periode bleek wel dat de manier waarop ons gezin functioneert, behoorlijk afwijkt van hetgeen hij gewend was. Dat is niks bijzonders. Het is juist de essentie van een jaar via AFS in een gastgezin dat je merkt dat dingen elders anders gaan dan je gewend bent, dat je daarmee leert omgaan en zo na een jaar weer thuis komt met een breder beeld. Ervaringen via AFS zijn zo ervaringen voor het leven.
Helaas heeft Sam de laatste dagen voor zichzelf besloten dat hij zich onvoldoende thuis voelt binnen ons gezin. Ondanks gemeenschappelijke hobbies en leuke dingen wijkt ons gezin in zijn ogen teveel af van wat hij gewend is en waar hij zich comfortabel bij voelt. Hij voelt geen aansluiting en heeft geen behoefte om daaraan te werken. Hij wil dus graag naar een ander gezin en heeft dat ook al zo ongeveer geregeld. In onze beleving is dat een gemiste kans voor hem om zichzelf als persoon verder te ontwikkelen en een te makkelijke weg; vluchtgedrag. We vinden het erg jammer dat een AFS’er ervoor kiest om niet te werken aan de dingen waar die tegen aan loopt, maar verwacht dat het elders wel makkelijker zal zijn. Daarin zit het grootste deel van onze teleurstelling. Dat wij toevallig de “pech” hebben om twee keer een AFS’er in huis te krijgen met een verkeerd beeld en verwachtingen bij een uitwisseling, is niet meer dan een bijkomstigheid.
Wij als gezin voelden ook wel dat sommige dingen Sam moeite kostten, maar waren nog steeds volop bereid energie in deze uitwisseling te steken. Als Sam bij ons echter werkelijk niet uit zijn comfortzone wil treden en een AFS ervaring te beleven zoals die volgens ons bedoeld is, dan gaan we hem niet tegenhouden. We dachten dat we met elkaar op weg waren er een mooi jaar en verrijkend van te maken maar blijkbaar had Sam het zich toch anders voorgesteld. We denken dat hij zich verkeken heeft op het concept gastgezin binnen AFS. Misschien was een jaar op campus bij een universiteit of backpacken een betere optie voor hem geweest. We hopen in ieder geval dat hij bij ons in ieder geval leuke dingen heeft meegemaakt en het nodige geleerd, en dat hij in een volgend gastgezin niet tegen dezelfde dingen aan gaat lopen. Of dan inmiddels begrijpt en bereid is daar wel energie in te steken om buiten zijn eigen bekende wereldje te treden. Contact te maken met mensen met andere interesse, inzichten en omgangsvormen en daar niet bij voorbaat geen behoefte aan te hebben.
Natuurlijk zijn wij geen “gemiddeld gezin” met al het gereis naar shorttrack en beperkte (lees: “andere”) vrijetijdsmogelijkheden op het platteland. Maar volgens ons zat daar het probleem niet. Verder zijn wij een doorsnee Nederlands gezin dat graag ’s avonds gezellig met elkaar in de kamer zit, ’s weekends samen leuke dingen gaat doen en z’n eigen regels heeft. Sommige wat strenger, andere misschien juist losser. Ook dat hoort erbij met AFS.
Wij hebben wel eens de indruk dat sommige AFS studenten onvoldoende beseffen wat het betekent om een jaar in een buitenlands gastgezin te gaan wonen. Dat het de essentie van een AFS jaar is dat je tegen dingen aan loopt die anders zijn en daarmee om leert gaan om als persoon te groeien. AFS is geen reisorganisatie die in gratis onderdak voorziet. AFS is intercultureel en gaat om zelfontwikkeling door uit je comfortzones te treden. De slogan van AFS: “Connecting lives, sharing cultures” zegt het eigenlijk helemaal.
Op YouTube vonden we een filmpje dat hier uitstekend bij aansluit:
* overigens is Sam door AFS op 6 mei vervroegd terug gestuurd naar de USA.