apr 242012
 

Toen ik  in 1986 van mijn AFS jaar in Texas terug kwam, en meteen al verkering kreeg met Hank, had ik al in mijn achterhoofd dat ik ooit nog eens een AFS’er in huis wilde hebben. Bij mijn ouders thuis waren we wel eens opvang voor studenten, mijn zus was in Californië geweest, ik in Texas en in onze studententijd deden Hank en ik de begeleiding van talenkampen en dat soort vrijwilligerswerk.

Op een gegeven moment ben je druk met je maatschappelijk leven en gezin opbouwen maar zo’n drie jaar geleden kwam ik via de twitter van Hank weer in contact met AFS. Ik ben toen in de noordelijke regio weer als vrijwilliger gaan ondersteunen  met huisbezoeken en dergelijke.

Zo zagen wij twee jaar geleden dat AFS voor een een Franstalige Belg die voor een trimesterprogramma een gastgezin zocht. Het waren een leuke drie maanden met Quentin en toch vonden we het eigenlijk te kort. Voordat alles echt een beetje op zijn plek viel in ons gezin was het alweer bijna tijd voor hem om richting Wallonië af te reizen.

Als we nog een jaarstudent wilden, zoals we het ons al jaren min of meer hadden voorgenomen, dan moest het nu gebeuren. Komend schooljaar zit Anke in Havo 4 en het jaar daarop heeft ze eindexamen. We wisten wel precies wat we zochten:

  • een meisje (leuk voor Anke en een jongen hadden we al even gehad)
  • niet te oud (vanwege Anke, dat ze die niet zou overvleugelen)
  • ingesteld op activiteit en sport (om in ons gezinsgebeuren mee te kunnen)
  • uit een westers georiënteerde cultuur (om niet een al te groot cultuurverschil te moeten overbruggen; ons leven is soms al hectisch genoeg).

In de profielen vonden we unaniem dat Tihare uit Chili helemaal in dit beeld paste. De knoop dus doorgehakt en onze aanmelding gereed gemaakt. Pakweg twee dagen later zagen we dat Anke al op Facebook verbonden was aan Tihare. Toen we al bijna wilden mopperen dat ze niet zo snel contact moest zoeken, vonden we zelf ook uitnodigingen van Tihare op onze Faceboeken. De match was dus al heel snel gemaakt en Tihare had ons gevonden!

Eergister hebben we op Skype even contact gehad met de ouders van Tihare en ook haar broertje en zus al door beeld zien schuiven. Anke is al in het Nederlands met Chili aan het twitteren. Dankzij google translate spreken wij op Facebook al Spaans en Tihare Nederlands. We moeten Tihare zelf eerdaags ook maar even op Skype treffen, zodat we via de webcam ook vast wat dingen kunnen laten zien. De voorpret is al leuk! Kortom: we maken er een mooi jaar van!

Sistersmet mijn Texaanse gastzus en beste vriendin in Texas, zomer 2008

Nog even over hoe dingen binnen AFS kunnen gaan en over mijn jaar in Texas: wij zijn daar gewoon familie. Mijn gastmoeder is 21 jaar en een goede week geleden bij ons geweest toen wij trouwden. Als Texaanse in een met bloemen versierde punter door de dorpsgracht van Giethoorn. Toen Mark anderhalf was, kwam ze op kraamvisite en hebben we met haar Parijs bezocht. Nog voor ons trouwen waren Hank en ik al samen naar Texas geweest en nadien nog drie keer met Mark en Anke. Volgens ons ca. 5 jaar -schema zoudern we er volgend jaar weer ongeveer heen “moeten”. Banden voor het leven dus, over de hele wereld. Dat is AFS!