Hoe het begon…..<\/strong><\/p>\n

Het bevalt ons al een paar jaar goed. In de zomer genieten wat onze eigen mooie omgeving te bieden heeft en dan ergens in het najaar op vakantie. Op onze vakantie bucketlist stond ergens nog het noorderlicht met als optie IJsland. Zo zat Aafke deze zomer in de tuin wat op haar mobiel te bladeren en riep ze naar binnen: “Hank, we kunnen in november voor 55 euro met Transavia naar IJsland vliegen!” waarop uit de kamer terug klonk: “Boek maar!” We controleerden nog even of er in deze periode inderdaad goede kans was op het noorderlicht en kozen een terugvlucht 11 dagen later, voor 60 euro. Er kwamen nog een paar kosten bij voor een zitplek naar onze voorkeur en ruimbagage en zo lagen de heenreis op 18 november en de terugreis op de 29e vast.<\/p>\n

We ori\u00ebnteerden ons wat verder op IJsland, werden lid van twee Facebook groepen en vroegen Dilja om wat mee te denken. Zij was in 1990-’91 AFS studente bij Aafke’s oom en tante in Sellingen en was op 19 april 1991 zelfs nog op onze bruiloft. Op basis van de informatie besloten we om voor de hele vakantie een auto te huren die twee stappen boven de goedkoopste klasse lag. Gezien mogelijke weers- en wegomstandigheden leek ons dat wat veiliger dan het kleinste autootje wat we normaal wel genoeg vinden. We kozen niet voor een 4WD omdat we niet van plan waren om omstandigheden op te zoeken waarin dit nodig is. Als we met onze Avensis op winterbanden de Alpen in kunnen, dan komen we ook in IJsland wel waar we willen zijn. We houden het bij de gewone wegen en passen ons rijgedrag wel aan op de omstandigheden. Bovendien was een 4WD ruim twee keer zo duur en we wilden de kosten van onze reis wel een beetje binnen de perken houden. We boekten via Sunny Cars omdat je dan de zekerheid hebt dat alles ruim verzekerd is. Ze hoeven je dan op het vliegveld niks meer aan te praten en je weet zeker dat het in orde is.<\/p>\n

We reserveerden ook onze eerste twee nachten en onze laatste nacht vlakbij het vliegveld; Anita’s Guesthouse in Grindavik. Goede beoordelingen en laag geprijsd. Blue Lagoon lag vlakbij en daar wilden we toch heen. Dus reserveerden we ook die online, voor ’s ochtend 9 uur op de ochtend na aankomst. Op goed geluk naar Blue Lagoon gaan wordt zeer afgeraden. Vaak zitten alle tijden al vol. ’s Ochtends vroeg was het voordeligst en zo hielden we de rest van onze dag na aankomst mooi over om Reykjavik te ontdekken. Vliegtickets, auto, deze drie nachten onderdak en de Blue Lagoon was het enige dat we vanuit Nederland gereserveerd hadden. In november blijkt dat prima te doen. En we kochten via een actie vier keer treinvervoer naar en van Schiphol.<\/p>\n

Ondertussen hadden we nog steeds contact met Dilja, die nog steeds verbluffend goed Nederlands spreekt, en ze bleek in augustus naar Nederland te komen. Uiteindelijk is zij met haar gezin en een groot deel van haar toenmalige gastfamilie (dus ook Aafke’s familie) op de dag van de Blues bij ons rond Giethoorn wezen varen en hebben we met een deel van dit gezelschap het Bluesconcert op het Wiede bijgewoond. We hebben die dag nog wat doorgepraat op ons bezoek aan IJsland uiteindelijk hebben we ook via Messenger contact afgesproken elkaar op IJsland te ontmoeten en ook in hun vakantiehuis bij Selfoss te verblijven.<\/p>\n

We downloadden een paar apps op onze mobiel, waaronder die van Friend in Iceland<\/a>. Daarop stonden een paar mooie routes. Ons voornemen was om Reykjavik, de zogenaamde Golden Circle, de zuidkust tot en met de gletscher en Sn\u00e6fellsnes te bezoeken als het weer dit toestond. Alles wat we extra konden doen, zagen we als bonus. De rondweg rond IJsland vonden we in november met een gewone auto te onzeker. Als in het hoge noorden de winter invalt en het lastig wordt om je terugvlucht te halen, heb je stress in plaats van vakantie.<\/p>\n

Omdat je in november alles kunt verwachten, moesten we bij het inpakken ook rekening houden met alle omstandigheden. We haalden beiden een waxbare broek van Fjallraven zodat we bij regen of het bezoeken van watervallen niet de rest van de dag met een natte broek in de auto zouden zitten. De skibroeken en thermisch ondergoed gingen mee voor ijskoude nachten waarin we hoopten het noorderlicht te fotograferen. Via Ali Express kochten we ijzers voor onder onze bergschoenen voor extra grip bij het bewandelen van ijzige paden.\u00a0 We haalden online twee keer vier verschillende smaken Adventure Food. Dat was nog wat voordeliger dan bij de Bever. Makkelijk, heel prima te eten zoals we nog van onze fietsreis naar Tirol weten, en ook weer een keuze om de kosten binnen de perken te houden. Een miniflesje zwaar geconcentreerde ranja leek ons ook wel handig voor bij de bidon. Verder gingen er een paar multipacks Snickers, Twix en Mars mee plus mueslirepen voor de vliegreis en de trek onderweg in de auto. Vier pakken stroopwafels voor mensen die we zouden ontmoeten en voor Dilja een fles currysaus. We besloten \u00e9\u00e9n tas ruimbagage mee te nemen. Om voldoende volume kwijt te kunnen, kozen we voor de ijshockeytas die Anke uit de USA had mee genomen. Achteraf was dat niet onze handigste beslissing ooit, omdat het tijdens al het reizen erg lastig was om het overzicht in die reuzentas te bewaren en snel wat te vinden. Hij was ook nogal lomp te hanteren.<\/p>\n

Verder sloegen we handige tips in de Facebook groepen op in de collectie IJsland en zagen we wat tutorials over noorderlichtfotografie. Daarover meer verderop in deze blog. Anke kreeg de kans trainer te worden bij een symposium in Brussel en ging daar samen met Laura uit Reykjavik heen, die eerst nog even een paar dagen bij ons zou zijn als wij al in IJsland zaten. We spraken af haar nog even in Reykjavik te ontmoeten en werden uitgenodigd bij haar en haar ouders te eten.\u00a0 En zo ging er een mooie zomer voorbij en naderde de datum van 18 november.<\/p>\n

Reisdag 1 – Maandag\u00a0 18 november 2019: de heenreis<\/strong><\/p>\n

Anke bracht ons naar de trein in Meppel. Zelf reed ze door om even met Yerke op de boswachterij Punthorst te wandelen. Een conducteur die langs kwam, herkende ons van het perron waar we vroegen of het klopte dat we met onze barcode op de NS app niet konden inchecken. Hij hoefde daarop in de trein de barcode niet te controleren want hij geloofde het zo ook wel.<\/p>\n

Op Schiphol ging het vrij vlot met het inchecken van die grote tas. Bij de veiligheidscontrole werd nog even de cameratas flink ge\u00efnspecteerd en toen konden we richting de gate. Via de site van see-buy-fly kregen we nog een actiecode. Aafke moest nog een deo halen. Door de kortingscode hadden we een eerstehulp pocket tastje gratis. Verder haalden we nog een klein plastic flesje Jim Beam, en drie miniflesjes Jack Daniels Tennesse Honey voor koude IJslandse avonden,\u00a0 plus twee repen Tony Chocellony coffee crunch. Dilja vond de breeklijnen van de reep en het verhaal erbij later op IJsland erg interessant. We zagen vanuit het vliegtuig dat onze tas nog werd gebracht en ingeladen. Zou dat te maken hebben gehad met het onhandige formaat?<\/p>\n

We hadden een vlotte reis van drie uur met wel wat turbulentie en kochten onderweg een saucijzenbroodje.\u00a0 Bij het inzetten van de landing was het erg slecht weer. We zagen de regen langs de straalmotoren gaan. Eenmaal geland moesten we bijna 3 kwartier in vliegtuig wachten omdat Transavia en het vliegveld eerst de procedures voor het aanmeren aan de gate bij deze storm naast elkaar moesten leggen en bespreken wat er kon en mocht en waar welke verantwoordelijkheid lag. We hoorden later dat een broer van Dilja ooit 7 uur moest wachten omdat er maar aan \u00e9\u00e9n gate aangemeerd kon worden en zij het laatste vliegtuig in de rij waren. Onze bagage kwam laat in een bagagehal waar een enorme puffin uit het plafond keek. Aafke ging ondertussen geld pinnen. Het was een lastige automaat waarbij niet helemaal duidelijk was hoeveel je kon opnemen. Achteraf was dat pinnen niet echt nodig omdat je op IJsland echt overal met een pinpas of creditcard kunt betalen. Kies voor betalen in IJslandse kronen ipv euro’s want dan is de koers voordeliger. Handig is ook dat onze Europese mobiele internet- en belbundels gewoon zonder extra kosten in IJsland werken. De meeste plekken hebben ook wifi. Dat IJsland gewoon 220 Volt heeft en dezelfde stopcontacten als wij in West Europa, is ook wel handig.<\/p>\n

<\/a>