(let op: bij vereenvoudigde weergave op de mobiel stopt de blog halverwege bij een ingevoegde instagram-foto)
Traditiegetrouw ook dit jaar weer een terugblik. Altijd leuk om later nog eens terug te lezen. Het jaar begon met talloze containers die in Waddenzee belandden. Wat een enorme puinzooi op de stranden van de Waddeneilanden. Net terug van Vlieland waar wij samen met Yerke tussen kerst en nieuwjaar even uitwaaiden, stapten we op één van de eerste dagen van het jaar met Anke op de boot naar Terschelling om daar te helpen met opruimen. We werden er in de haven ontvangen door de burgemeester en met bussen naar de stranden gebracht. Nadat we een heel stuk strand hadden gedaan en een vuilniszak gevuld hadden met vooral kleine plastic brokstukjes in alle kleuren, werden we door een voertuig van de KNRM van het strand gehaald en naar een restaurant gebracht voor de nieuwjaarsbijeenkomst van Terschelling. We kregen soep en broodjes en drinken dus de verzorging was prima. En we hebben zo ook een klein steentje bij gedragen aan het opruimen van de enorme vervuiling. Verder bracht het begin van het jaar ons wat sneeuw maar helaas geen natuurijs.
Ergens in maart gingen we samen naar de wintersport. We vonden weer een superdeal met Transavia waardoor we de auto thuis lieten. Over vliegen binnen Europa straks meer. Helaas bleek het liftbedrijf van Raffl achter skigebeid Bergeralm in het nazeizoen de Hochsonnlift niet in bedrijf te hebben. Dit ondanks de goede skicondities. Het was ze gewoon te rustig. Volgens ons moet je dat gemiddeld zien maar zij denken er anders over. Daarom beginnen wij er zo langzamerhand over na te denken om na al die jaren een ander skigebied te te zoeken. Bergeralm zonder de prachtige Hochsonnlift is voor meerdere dagen gewoon te beperkt. We zijn dan ook een keer met de skibus naar de Stubaigletscher geweest. Een hele onderneming maar een dag heerlijk geskiet. Ook leuk was dat Arianna nog een dagje langs kwam om mee te skiën en dat ook Petra en Riette er een deel van onze vakantie waren. Dat de Hochsonnlift niet ging, was een enorm gemis maar we hadden verder heerlijk weer en de hele piste soms voor ons alleen.
In het voorjaar was er een informatiebijeenkomst over Lelystad Airport in de Meenthe. Wij dachten aanvankelijk dat het allemaal wel mee zou vallen maar schrokken van de impact die dit vliegveld op onze mooie en rustige omgeving gaat hebben. We schrokken nog veel harder van alle bewust gemaakte fouten in de rapportages van het ministerie. Geluidsbelasting die creatief werd uitgerekend op basis van één vliegtuigmotor per toestel en risico’s op botsingen met vogels die werden berekend na het gemakshalve vergeten van de halve vogelstand in Nationaal Park Weerribben en Wieden en vervolgens voor het oppervlakte van een sportvliegtuigje om maar binnen de veiligheidsnorm te blijven. We zijn daarop de ontwikkelingen rond het vliegveld nauwer gaan volgen en geschrokken van de manier waarop minister en ministerie de kluit belazeren en met inspraak (niet) om gaan. Zeker in het licht van de stikstofdiscussie werd ook Lelystad Airport steeds actueler. Wij kunnen er met ons rationele verstand niet bij hoe dit project ondanks en ten koste van alles wordt doorgedramd. Wij zien hier echt een andere taak voor de overheid die in deze tijd moet inzetten op andere mobiliteit en via o.a. krimp van de luchtvaart geluidsoverlast, fijnstof, geluidshinder, CO2 en stikstof zou moeten terugdringen. Dat kan onder andere door vliegen niet te bevoordelen maar belasting op kerosine te steken in snelle en betaalbare Europese treinverbindingen. Hoewel we de belangrijkste rol voor de overheid zien en het mensen niet kwalijk nemen als ze naar hun portemonnee kijken en er voor kiezen voor weinig geld snel op hun bestemming aan te komen, hebben wij besloten in ieder geval volgende vakantie niet naar de wintersport te vliegen. We houden alle ontwikkelingen rond Lelystad nauwlettend in de gaten en waar mogelijk proberen we via reacties op Social Media de echte feiten rond dit project breed te delen. Wij houden van betrouwbare politiek en eerlijke besluitvorming. Zie HIER voor meer informatie.
Mark reed ondertussen zijn marathons en als dat in de buurt was, probeerden we te supporteren. Hij had helaas een vervelende en hardnekkige knieblessure opgelopen, waardoor hij op de Weissensee niet tot competitief schaatsen kwam en ook in het begin van het wielerseizoen bang was om schade te verergeren. Een scan van de knie gaf uitkomst: het was een soort botkneuzing die wat tijd nodig had maar bij belasting niet tot meer schade kon leiden. Met dat vertrouwen kon Mark echt gaan bouwen en gingen ook de koersen steeds beter. Cycling Team Fryslân had de zaken goed op de rit staan. Mooie nieuwe fietsen en ook het ploegenspel ging steeds beter. Het team heeft vele koersen gekleurd en Mark was de eerste die een Elitekoers op zijn naam wist te schrijven, in Roden. Een dag daarna won hij opnieuw, in Bedum. CTF heeft deze zomer verschillende malen en met verschillende rijders op het podium gestaan.
Mark reed ook nog een 24 uurs race op de Nürburgring waar hij met Team Sarto ondanks materiaalpech in de laatste ronde een mooie tweede plek pakte. Aansluitend is hij met Freya door gereden naar Tirol voor een mooie vakantie in de berghut van onze goede vriend Franz. Ook dit jaar mocht Mark in de profronde Het Spektakel van Steenwijk koersen, waar hij na aankomst van de kopgroep de pelotonsprint won.
Tweede Pinksterdag fietste Anke de Elfstedentocht in Friesland. Wij zelf hebben alleen op een paar plekken langs de route aangemoedigd en haar en oud-buurjongen Robin van pannenkoeken en meer voorzien. Wij zelf hebben dit jaar weinig gefietst. Aafke had een kleine maar zeer hardnekkige blessure. Omdat Hank samen fietsen leuker vindt dan alleen, zijn we andere dingen samen gaan doen. Het was een mooie zomer dus de boot is goed gebruikt.
Hank had de eerste maanden van het jaar geprobeerd om voor zichzelf op een rijtje te zetten wat hij qua werk nou eigenlijk precies wilde en hoe hij daarvoor zijn eigen kansen zag. De laatste opdracht in de laatste maanden van 2018 had hem helemaal niet gebracht wat hij er van verwachtte en daardoor was de twijfel bij hem gegroeid. Hij kwam er maar niet uit en heeft op enig moment gemeend al zijn twijfels, constateringen en ergernissen op een feitelijke manier op Facebook (friends only) te delen. Door twee mensen werd hij daarop gewezen op Hoogbegaafdheid (HB). Nou had hij bij die term altijd het beeld van vroeg-wijze kindertjes die op hun 6e Chopin spelen, op hun elfde zeven talen spreken en op hun 14e al twee universitaire studies hebben afgerond. Maar dat bleek het helemaal niet te zijn. Hoogbegaafdheid is de combinatie van een hoog IQ met een heel andere manier van denken: complexer, sneller, conceptueler, etc. Ongeveer twee à drie procent van de bevolking heeft dat. Het zijn mensen met een sterk rechtvaardigheidsgevoel, vernieuwers, verbeteraars en ontwikkelaars. Ze hebben de ruimte nodig om zich te ontwikkelen en uitgedaagd te worden en gaan zich vervelen als routine intreedt. Als je niet weet dat je HB’er bent, ontstaat er ergernis als anderen je niet kunnen volgen, want wat je zegt is toch zo logisch en vanzelfsprekend. En er ontstaat twijfel aan jezelf. HB’ers zijn niet per definitie overal goed in, maar als iets hun interesse heeft, dan willen ze er alles van weten om het te snappen.
Dit alles staat heel mooi omschreven in het e-book van Adrienne van de Bos van Gifted People. Dit boek is HIER gratis op te vragen, en heel interessant, vooral ook als je Hank een beetje wilt begrijpen. Het boek gaat voor 99% over hem. Hank is daarop het Insight coachingtraject van een jaar bij Adrienne gaan volgen. Hij neemt de tijd om een functie en werkplek te vinden die hem blijft uitdagen op zijn specifieke kernkwaliteiten en die niet na een paar maanden verveelt of irriteert. Hij wil niet weer tegen een muur lopen. Hij wil ook niet meer van zijn echte doel afgeleid worden door ondertussen dingen te gaan doen die niet bij hem passen. Dat betekent in praktische zin dat het eten tegenwoordig klaar is zodra Aafke thuis komt. Het betekent ook dat hij zijn ups en downs heeft omdat hij het te lang vindt duren en zich thuis verveelt. We vragen iedereen om het begrip dat het tijd kost om na jarenlange geleidelijke beschadiging jezelf weer op te bouwen. Hij popelt in ieder geval om weer gewoon ergens van bijzondere en bovengemiddelde betekenis te zijn met zijn specifieke kwaliteiten. En vanaf nu kan dat in de wetenschap dat HB een heleboel verklaart waar hij altijd tegenaan liep en dat hij daar dan ook dankzij de coaching een stuk handiger en met minder twijfel, irritatie en frustratie mee kan omgaan.
Dit bericht bekijken op Instagram
Tegen de zomer hadden we twee afstudeerders. Eerst werd Anke ingenieur gezondheidszorgtechnologie en nog geen week later werd Mark werktuigbouwkundig ingenieur. We zijn er trots op hoe ze allebei heel vlot hun opleiding met een mooi resultaat hebben afgerond. Mark ook nog eens naast een topsportcarrière. Hij kon meteen kiezen uit een aantal functies en begon na de zomer bij Accell. Hij krijgt van zijn nieuwe werkgever genoeg ruimte voor sport en kan dus blijven fietsen voor Cycling Team Fryslân en schaatsten voor team ZiuZ. Anke besloot eerst naar een congres van AFS in Oostenrijk te gaan en daaromheen door Oost Europa te reizen. Daarna heeft ze nog een opleiding tot trainer in Denemarken gehad en heeft ze vervolgens als trainer een congres van EFIL in Brussel begeleid. Het valt voor haar nog niet mee om betaald werk te vinden dat aansluit op haar opleiding, maar ze is volop bezig met solliciteren. We hoop dat het binnenkort lukt om een leuke baan te vinden.
Verder hebben wij deze zomer veel gevaren. Het was mooi weer en we wonen zo mooi dat we tegenwoordig liever in het najaar voor vakantie weg gaan. Zo gebeurde het deze zomer dat Aafke vanuit de tuin naar binnen riep: “Ik zie dat we in november voor 55 euro naar IJsland kunnen vliegen”, waarop Hank vanuit huis terug riep: “Boek maar!”. We controleerden nog even of dit een goede tijd was om eventueel het noorderlicht te kunnen zien en boekten een vakantie van 18-29 november.
Maar eerst gingen we nog kitesurfen leren. Mark en Freya hadden dat inmiddels heel behoorlijk onder de knie en vonden voor ons een actie met een introductieles in Workum. Zelf hadden ze trouwens nog een mooie kitevakantie in Portugal gehad begin dit jaar. Bij Soal Surf in Workum ging het wel aardig goed. We kregen een mooie basis om met wat hulp en tips van Mark zelf wat verder te gaan oefenen. We wilden echter niet afhankelijk zijn van zijn materiaal dus kochten op Marktplaats voor een leuke prijs een mooie kiteset, bestaande uit een Gaastra Spark 13 m2 van 2015 plus bar, twee boards en een trapeze. Helaas bleek deze kite zich slecht te laten doseren. Dus bij harde wind of een vlaag, reageerde de kite nauwelijks met verminderde trekkracht op het depoweren. Daardoor werd Aafke soms door het water gesleurd en had ook Hank soms onnodig veel moeite terwijl het op die momenten met een kite van Mark of Freya wel lekker ging. De kite met bar hebben we toen voor een nette prijs weer verkocht op Marktplaats waardoor we nog steeds erg voordelig twee boards en een trapeze over hielden. Daarop hebben we via Marktplaats een heel weinig gebruikte F-one bandit van 12 m2 uit 2018 met bar gehaald. Toen Hank later ook een ongebruikt prijzig macro-objectief kon verkopen, volgde een nette F-one Bandit van 9 m2, ook uit 2018 en compleet met bar. Het varen met deze kites is een wereld van verschil vergeleken bij die Gaastra Spark en het kiten ging dan ook steeds lekkerder. Hank heeft de basis al aardig onder de knie. Aafke heeft door de ervaringen met de Spark wat teveel ontzag gekregen voor de power van een kite en gaat het volgend voorjaar opnieuw proberen met eerst weer een dagje cursus. Anke bleek een dikke maand na een dagje introductieles en een paar uur na een nachtelijke reis vanuit Praag zomaar met kite en board weg te kunnen varen. Ze kreeg via Facebook een kapotte kite van 9m2 die nog repareerbaar bleek, kocht via Marktplaats een mooie Bandit van 11m2 en kreeg alvast voor haar verjaardag een mooi gebruikt Cabrinha boardje. Dus in 2020 zal ze ons even wat laten zien!
Eind augustus is in Giethoorn traditioneel het Blues Festival en daarna de Gondelvaart. We hadden ontdekt dat Dilja uit IJsland rond de blues in Nederland was. Zij was in 1990-’91 AFS uitwisselingsstudent en gastdochter van een oom en tante van Aafke en destijds zelfs nog op onze trouwerij. We hadden elkaar via Facebook nog in beeld en hadden haar gevraagd wat mee te denken over onze reis naar IJsland. Op de dag van de Blues is ze met een groot deel van haar eigen en haar gastgezin op visite geweest. We hebben die dag een mooi eind gevaren, eerst in de zon en daarna in de stromende regen en het Bluesfestival bezocht. We hebben ook afgesproken voor in november op IJsland. Dat werd een prachtige reis. We hebben veel meer van IJsland gezien dan waar we op gehoopt hadden en zelfs vier nachten achtereen samen het noorderlicht mogen beleven. Een verslag van deze hele reis staat HIER.
Ondertussen is het december. Op de valreep besloten we rond kerst een wintersport te boeken met Mark, Anke en Freya omdat bleek dat we met z’n allen konden. Steinach lukte niet met onderdak maar Neustift in het Stubaidal is ook een mooie uitvalsbasis. Ondertussen kunnen we al een beetje terug kijken op weer een mooi jaar samen. Een jaar waarin Mark en Anke afstudeerden, we veel leuke dingen hebben gedaan en een prachtige vakantie hadden. Een jaar waarin voor Hank alle puzzelstukjes na het lezen van een e-book over hoogbegaafdheid ineens op hun plek vielen. Daarmee viel ook ineens een hele last van zijn schouders en dat schept ruimte om weer vooruit te kijken, al heeft dat tijd nodig. Een jaar waarin onze ouders er gelukkig nog allemaal zijn. Heit gaat naar omstandigheden goed. De chemo’s doen hun werk.. Mem heeft last van haar oog gehad maar gelukkig lijkt dat de goede kant op te gaan. Voor pa en ma was het best een hele grote stap om uiteindelijk toch het hele bedrijf inclusief woning te koop te zetten. We hopen dat er snel een geschikte koper is en dat ze daarna ook snel hun plekje en bezigheden weer vinden. Hoe alles lopen gaat? Het nieuwe jaar 2020 zal het ons leren. We wensen iedereen het allerbeste en hopen er ook zelf weer wat moois van te maken!
(klik voor vergroting)