- 1140 km
- 8593 hoogtemeters
- 12 dagen
- Op dag 14 + 113 km / 2353 hm tot in Bozen/Bolzano Italië
Wij hadden dit jaar het plan opgevat om op de fiets naar Oostenrijk te gaan. Woensdag 13 augustus 2014 brachten we eerst Anke naar Schiphol voor haar jaar met AFS in de USA. Omdat we al mooi op tijd thuis waren en het prachtig weer was, besloten we op de terugweg van Schiphol om het geplande vertrek van donderdag naar voren te halen en maar meteen te gaan fietsen. Hier een verslag met helemaal onderaan een paar evaluerende opmerkingen in het algemeen en m.b.t. onze voorbereiding zoals vermeld op deze pagina.
DAG 1 (13 augustus): Wanneperveen – Zutphen 89,3 km / 69 hm
Terug van Schiphol snel omgekleed en wat gegeten. Dukky naar Giethoorn gebracht en toen een goede halve dag gefietst. Toch maar vandaag gegaan omdat het zulk mooi weer was. In het begin voelde Hank z’n scheenblessure weer opkomen dus het zadel nog maar eens een stuk omhoog gezet. Dat hielp. Daarna zakte de blessure weg en deze kwam niet meer terug gelukkig.
We hebben de Hanzeroute grotendeels gevolgd. In Deventer aten we pannenkoeken en spraken we neef Berry die toevallig tegenover op het terras zat. Hij bleek maandag getrouwd te zijn. Daarna zijn we doorgefietst en bij Zutphen maar eens naar onderdak gezocht. Dankzij Mark kregen we een paar telefoonnummers van Vrienden op de Fiets want hun site werkt niet op de mobiel. Deze is veel te zwaar gebouwd voor mobiel gebruik. Er moet toch iemand zijn die ze een mooie app kan maken? Prima overnacht bij mevrouw Inge.
(Wanneperveen – Blauwe Hand – Zwartsluis – Hasselt – Zwolle – Windesheim – Wijhe – Olst – Deventer – Gorssel – Zutphen * overnachting Vrienden op de fiets mevrouw Inge)
Dag 2 (14 augustus): Zutphen – Rheinberg 109,8 km / 188 hm
Het eerste stuk namen we niet de kortste maar wel de mooiste route. Bij Emmerich zijn we de Rijn overgegaan. Hier hebben we ook even de regenjas aangedaan maar die kon even later alweer uit. Vlak langs Kernwasser Wunderland van Henny van der Most gereden en kort daarvoor hadden we nog elk een flinke appel bij een appeltuinder gekocht. Daarna was Garmin even de weg kwijt. Die wilde ons spookrijdend de Autobahn op laten fietsen. Hierdoor kwamen we niet lekker volgens de eigen route op de geplande Limesroute uit. Dan maar de kaart er bij gepakt en op de Garmin naar Xanten gefietst. Dat ws een leuk stadje en we hebben hier prima gegeten op het terras voor een slager.
Even goed op Garmin gekeken en toen kwamen we weer precies op Limes uit. Onderweg zijn we maar eens over slapen na gaan denken. Vlak voor Rheinberg hebben we via www.hotelscombined.com best voordelig hotel Rheintor kunnen boeken en 5 minuten later stonden we al op de stoep. Prima voor elkaar, mét bad en nog steeds óp de route.
Onderweg in Wehl hebben we nog even een paar schoenen van Aafke op de post naar huis gedaan want Hank meende dat ze de ene mee wou maar ze had zelf de andere al in de bagage gedaan. En het moet allemaal mee….
(Zutphen – Bronkhorst – Doesburg – Wehl – Kilder – Zeddam – Emmerich – Grieth – Xanten – Rheinberg * overnachting Hotel Rheintor)
Dag 3 (15 augustus): Rheinberg – Keulen 100,9 km / 114 hm
Deze dag hebben we alles gehad van zon tot regen maar het was allemaal best te doen. Eerst hebben we de Limes route gevolgd. Deze was mooi maar je bleef slingeren zonder dat je het gevoel had dat je iets opschoot. In Neuss hebben we nog even wat gegeten op een mooi terras en daarna hebben we maar even de navigatie op kortste weg Keulen gezet om toch even wat meters richting de eindbestemming te maken. Ook best leuk fietsen. Daarna pakten we toch nog weer een stuk Rijnoever-fietspad. Onder een Rijnbrug hebben even geschuild voor een flinke bui en daar maar een broodje gegeten. Hier stonden ook twee Nederlandse dames te schuilen die Limes fietsten.
Bij Dusseldorf zijn we Aafke’s neef Kees nog tegen gekomen. We hadden ‘m even gebeld of we in de buurt waren maar hij zat aan de andere kant van de Rijn dus kwam hij onze kant maar op. Hij had ook nog lekkere appels mee. Bij Düsseldorf stond er een circus op het fietspad dus zijn we langs de olifanten en kamelen door gefietst. In Neuss hebben we op een terrasje iets gegeten. Aan de rand van Keulen hebben we een hotel gepakt. Hier is het nog voordeliger dan in Keulen zelf en we hadden ook al goed 100 km gefietst. Aafke vroeg bij het hotel naar een kamer en we kregen de kamer voor een fietsersprijs. Later kwamen er nog mensen met fietsen maar voor hen was geen plek. Terwijl we niet het idee hadden dat het hotel vol was. “Mann kann nicht jeder nehmen” zei de eigenaresse toen Hank het er over had. Bij de Pennymarkt schuin tegenover het hotel hadden we nog een blikje bier gehaald en Milchreis. Een noodrantsoen op ons gasstelletje gemaakt en opgegeten. Grappig was nog even dat Aafke haar shirt even buiten uit hing en er toen twee kleine snoepjes, meegenomen uit het vorige hotel, naar beneden op straat vielen. Dus twee jongens op straat hebben dat in een paar keer gooien weer bij Aafke weten te krijgen.
(Rheinberg – Moers – Uerdingen – Duisburg – Düsseldorf – Neuss – Dormagen – Merkenich *overnachting Hotel Garni Merkenich/Keulen)
Dag 4 (16 augustus): Keulen – Koblenz 113,8 km / 502 hm
We begonnen met een lekker ontbijt. De eigenaresse van het hotel zat in de ontbijtzaal de krant te lezen, er bediende iemand en toen kwamen er nog twee vrouwtjes binnen. Typetjes waarbij we het idee kregen dat we in een volkstoneel waren beland. Grappig! Maar verder prima gegeten en we mochten een chocobroodje meenemen voor onderweg. Een paar kilometer op weg kregen we wat regen maar na Keulen kon de regenjas alweer uit. In Keulen hebben natuurlijk even bij de Dom gekeken en via de brug met alle hangsloten gingen we de Rijn over. Ons slotje moet er ook nog ergens hangen van een jaar of drie geleden. Verderop bij de eerste druppels regen waren we net aan koffie toe dus onder een parasol en het genot van koffie een flinke stortbui op een terras afgewacht (in Libur of in Ranzel). Daarna werd het steeds mooier. Qua weer maar ook qua fietsen. Het Ruhrgebiet lag achter ons en we gingen mooi de Rijnoever langs. GPS routes hebben we gelaten voor ze waren. Gister hadden we met de kaart plaatsnamen op een briefje geschreven en dat ging heel prima.
We moeten nog maar eens een keer op Garmin cursus want ergens begrijpen we elkaar slecht. Het zal wel aan ons liggen dat we iets verkeerd doen. We hadden tracks gedownload en die in Basecamp als route opgeslagen en dan geëxporteerd maar we kregen alleen een roze lijn te zien vol met blauwe punten zonder dat we goed konden zagen waar we waren en zonder dat ‘ie ons ging navigeren alsof je een bestemming in toetst. Het schijnt dat je de route eerst nog moet opschonen maar daarvoor was het nu te laat.
Maar met de wind in de rug, veel zon en mooie wolkenluchten zijn we lekker opgeschoten. Aafke heeft wat last van haar achterste dus die heeft op een gegeven moment haar neopreen overschoen op haar zadel gelegd. Morgen maar weer haar Castelli fietsbroek aan ipv die van STGiethoorn. En Sudocrem. Kilo’s Sudocrem.
We vermaken ons prima! Bonn had een mooi plein waar we even een MC-kipburger haalden en een milkshake. Later hebben we in Andernach bij een slagerij nog iets gegeten. Hank had bij Urmitz nog op hotelscombined gezocht en via de naam van een ander hotel dat op een bord langs de Rijn stond, een voordelig hotel gevonden. Dus geboekt. Maar dat was in Urzig. Toevallig dat ze daar ook een hotel met iets met “Traube” hebben en dat de plaatsnamen wat op elkaar lijken. Maar toen hij de mobiel op navigeren zette, bleek het 5 kwartier met de auto. Dus direct geannuleerd. Kregen we mail van booking.com met 38 euro annuleringskosten, maar nadat we het hadden uitgelegd, kregen we een paar dagen later mail terug dat we die niet hoefden te betalen. We vonden kort daarna een prima onderdak in Gasthaus Rheintal, net aan de rand van Koblenz.
(Merkenich – Keulen – Porz – Niederkassel – Bonn – Brohl/Lützig – Namedy – Andernach – Urmitz – Koblenz/Kesselheim *overnachting Gasthaus Rheintal)
Dag 5 (17 augustus): Koblenz – Niederolm 98,9 km / 1024 hm tot eten plus 9,1 km / 28 hm tot hotel
Het eerste deel van Strava was tot aan het eten en daarna kwam http://app.strava.com/activities/181569785 want tijdens het eten was de mobiel per ongeluk even uit gegaan. Totaal hebben we vandaag dus 108 km gefietst.
Omdat de bakker niet eerder kwam, konden we in hotel Rheintal aan de rand van Koblenz pas om half 9 eten. Toen hebben we maar eerst de fietsen klaar gezet met alle bagage er weer op, toen ontbijt en dan fietsen. Een Duitse fietser die alleen was, hebben we maar bij ons aan de ontbijttafel uitgenodigd. Wel zo gezellig. Vandaag zijn we ‘m een paar keer nog tegen gekomen. In Koblenz zijn we even kort door de Altstadt gefietst en bij de Deutsche Ecke onder toeziend ook van Keizer Willem I gezien hoe de Moezel in de Rijn stroomt. Apart om te zien hoe die twee kleuren water eerst niet vermengen.
Daarna gingen we de Rijnoever af. Op een gegeven moment zijn we maar gestopt met kastelen op de foto zetten. Het was vandaag droog maar minder zon dan gister en een stevig windje, overwegend tegen. Onderweg hebben we een paar keer groepje Amerikanen op de ATB getroffen en op een gegeven moment ook twee lange stukken lekker bij hen in de groep gaan zitten. Dat vonden zij wel leuk en wij wel prettig. Boppard was echt een mooi stadje. Hier hebben we ook samen de twee stuks appeltaart gegeten die we gister onderweg alvast hadden gekocht omdat het vandaag zondag was.
Bij Bingen zijn we van de Rijn afgebogen om “Reitsma’s route” te volgen en zo een hele slinger bij Mainz af te snijden. De doorsteek binnendoor is landschappelijk ook mooi met een beetje klimmen en dalen. Lastig is wel om te beslissen of je Reitsma’s route precies volgt of dat je op de plaatsnamen en wegwijzers rijdt. Bij gebruik van het routeboekje (dat we in de vorm van foto’s op de mobiel hadden gezet, moet je spoorzoeken om geen afslag te missen maar de fietsbewegwijzering is ook niet helemaal op orde hier. Dus hebben we ook een flinke klim door een nieuwbouwwijk gemaakt om ergens tussen wijnranken en fruitbomen te stranden. Maar zo zie je wel meer dan je anders had gezien.
Rond de 100 km. zijn we gaan eten. Het duurde vreselijk lang voor het op tafel stond. In die tijd hebben we op de mobiel een hotel gezocht via hotelscombined.com maar toen Hank 1 x weg klikte en opnieuw keek, was een hotel op de route ineens van 65 naar 85 euro gegaan. Stupid cookies. Daar doen we dus niet aan mee. Dat zal ze leren! Dus dan maar gewoon nog een dorpje verder fietsen en gewoon kijken. We slapen nu wel ietsje duurder dan ons voornemen maar het werd ook al later en het was mooi geweest voor vandaag. Lekker douchen en Sudocrem time. De wificode op de kamer doet het maar op één mobiel tegelijk dus hebben we een andere code uit de lege kamer naast ons geleend. Morgen bereiken we met een paar km de Rijn weer dus wordt het weer makkelijker navigeren. We weten niet of de doorsteek nu echt veel winst opgeleverd heeft, maar het was ook wel leuk door de heuvels naast het rivierdal te fietsen.
(Koblenz – Brey – Boppard – Bad Salzig – St. Goar – Trechtingshausen – Bingen – Gau/Algesheim – Ingelheim – Grosswinterheim – Niederolm *overnachting Hotel Becker)
Dag 6 (18 augustus): Niederolm – Otterstadt 98,2 km / 329+ hm
Vandaag totaal 98.2 km. We wilden eigenlijk nog 10 km. verder tot Speyer maar Otterstadt kwam qua hotel beter uit. Vanochtend na 10.3 km. (zie http://app.strava.com/activities/181834337 ) was de mobiel uit gegaan en op 19.48 km (fietscomputer) kwamen we daar achter. Inmiddels zijn de contactpunten van de mobiele accu schoon gemaakt dus we hopen dat het nu beter is. Het was een dag met veel buien en wind vooral tegen.
Vanochtend vanuit Niederolm hadden we de Garmin maar op Nierstein gezet met de optie “weinig klimmen”. De fietsdag begon dus met een fikse klim maar daarna viel het allemaal reuze mee. Vanuit Nierstein hebben we de route van Reitsma min of meer gevolgd maar ook gefietst zoals ons het mooiste leek. We moesten ook een beetje improviseren omdat het fietspad langs de Rijn op een bepaalde plek wegens werkzaamheden was afgesloten. Maar door de wijndruivenvelden fietsen was zeker zo leuk.
Bij Worms hebben we voor Aafke nog een gel zadeldekje gekocht dus hopen dat we de komende dagen minder Sudocrem nodig hebben. Bij Mannheim was het allemaal erg druk en onoverzichtelijk dus daar maar geen enkele moeite gedaan welke route dan ook te volgen. We hebben de Garmin op Altrip gezet en dan de instructies maar zoveel mogelijk volgen. Eenmaal met het pontje de Rijn over zijn we richting Speyer gefietst. Net voor Otterstadt hebben we aan de Rijn gegeten en zijn we ondertussen hotel-opties gaan uitzoeken op de mobiel. Hoewel we aanvankelijk tot Speyer wilden fietsen, kwamen we qua hotel 7 km. eerder beter uit dus slapen we nu in Hotel Linde in Otterstadt. Kamer 26 blijkt in een appartementencomplex 5 huizen verderop. De man van het hotel was wat kortaf en we mochten de fietsen buiten aan een boom binden en morgen de sleutels in de brievenbus gooien. Maar ach; die man zien we toch niet weer, dus de fietsen staan deze nacht mooi binnen in de kamer. Vanuit bed kunnen we ze goed in het oog houden.
In de buurt van Mannheim stond er trouwens ineens een bloemetje op de dijk dat we alleen van de bergen in Oostenrijk kennen. Toch apart.
(Niederolm – Nierstein – Oppenheim – Guntersblum – Alsheim – Mettenheim – Osthofen – Worms – Neckarstadt/West – Mannheim – Altrip – Otterstadt *overnachting Hotel Linde)
Dag 7 (19 augustus): Otterstadt – Hausen 35,7 km / 93 hm plus 83,6 km / 1124 hm
De link van dag 7 toont het tweede deel van deze etappe naar Tirol. Het eerste deel was deze van 35,6 km op Strava: http://app.strava.com/activities/182452032 en daartussen (bij de Rijnbrug bij Germersheim) was de mobiel weer even uit en vond ‘ie geen GPS signaal. Raar maar gelukkig pakte ‘ie ‘m daarna weer op. Dat maakt 119.2 op Strava en volgens de fietscomputer iets van 122 of 123 km. We missen dus zo’n 3 km op Strava.
Deze ochtend zijn we op tijd uit Otterstadt vertrokken. Net voor Speyer hebben we ontbeten. Daarna zijn we even door Speyer gefietst en toen hebben we de Garmin op een bestemming aan de andere kant van de Rijn gezet. We kwamen langs een mooi Techniekmuseum met vliegtuigen en zelfs een onderzeeboot die we ooit nog maar eens moeten bekijken maar fietsten door. Helaas kwamen we toen voor een pont te staan die er niet was. Ook aan de overkant van de Rijn stonden fietsers raar te kijken. Dan de route maar aangepast. Nog een tijd langs de Rijn zuidwaarts gefietst en goed 20 km verder bij Germersheim konden we er met de brug over. Op de aanloop naar de brug werden we ingehaald door een schreeuwende Duitser op die bijna van verbazing van zijn racefiets viel toen Hank ‘m zei dat hij ook een bel op z’n fiets kon doen. Een bel? Op de racefiets? Hoe bedenkt je het?
Over de brug hebben we de draad weer opgepakt en op de Garmin richting Bruchsal, daarna Pforzheim en toen langs de Würm en dus door het Würmdal richting Merklingen. Ondertussen werd het al geregeld klimmen en afdalen dus zijn we ook onze fietshelmen maar eens op gaan zetten. Het was wat bewolkt en veel zon. Droog en steeds wind tegen. We hebben afwisselend in de trui en het T-shirt gefietst. Helaas is Hank’s SuperNatural hoodie die hij achterop had gedaan ergens onder de spanband weg geraakt dus thuis moeten we maar weer eens op Zalando zien. Daar hadden we hem gekocht en het was een heerlijk shirt. Hij staat voor het laatst op een foto waar we een bakje Milchreis leeg lepelen. Als we na dit verlies de regenjas achterop deden, dan bonden we ‘m ook maar even vast met het uiteinde van de spanband. Zo leer je al doende. Toch jammer….
Het Würmtal was mooi en we zagen er nog een vosje. Het heuvellandschap was ook mooi en de klimmetjes waren nog vriendelijk met een paar kuitenbijtertjes. We wilden eigenlijk bij Mühlhausen eten en dan nog 6 of 7 km. door naar Merklingen om te overnachten maar je kon in Mühlhausen niet eten. Toen we halverwege – bij Hausen denk we – een Gaststätte Deutsche Kaiser zagen en we daar niet te duur terecht konden, hebben we dat maar gedaan. De fietsen konden in de garage. Een zak Adventure Food pasta Bolognese (van Bever) konden we in een keukentje klaarmaken en opeten dus we hoefden niet eens de eigen brander en etensgerei te gebruiken. We hebben Reitsma’s Route naar Rome nu verlaten (die we zo half/half volgden) en gaan het nu even op de kaart doen om bij een fietsroute te komen die zowel op de kaart als op de Garmin staat. Maar het briefje met plaatsnamen op de stuurtas blijft een goede hulp.
(Otterstadt – Speyer – Germersheim – Graben – Karlsdorf – Bruchsal – Heidelsheim – Gondelsheim – Diedelsheim – Neulingen – Pforzheim – Mühlhausen – Hausen *overnachting Gasthof Deutsche Kaiser)
Dag 8 (20 augustus): Hausen – Westerheim 101,9 km / 1386 hm
Het zwaarste op het eind. We zaten tegen 8 uur op de fiets en na een opwarmrondje van 2.4 km hadden we de goede koers te pakken. In Merklingen hebben we ontbeten bij een bakkerij waar ze erg autistisch deden over onze fietsen die ’s ochtends vroeg op hun terras stonden. Daarna hebben we via tussenpunten op de Garmin vrij makkelijk de weg naar Kirchheim unter Teck gevonden. Daar hebben we bedacht hoe verder want de thuis gedownloade en op de Garmin gezette routes werkten voor geen meter. Volgende keer toch anders doen.
Bij Kirchheim unter Teck hebben we dus maar passerende fietsers gevraagd en het advies gekregen via het Lenningertal te gaan. Een mannetje van hen fietste voor ons uit en hoewel we inmiddels met de Garmin al netjes op Lenningen navigeerden, stond hij een tijd lang bij elke splitsing op ons te wachten en te vertellen waarheen we moesten. Met de privégids langs Kirchheim zeg maar.
Onderweg zijn we trouwens ook nog onze autoroute overgestoken vlakbij Kreuz Stuttgart en we hebben bij een fietsenzaak in Denkendorf nog even de bandenspanning gecontroleerd en er weer iets bij in gedaan. Hij maakte mooie fietsjes dus als we weer met Mark langs Denkendorf rijden, maar ff kijken.
In het Lenningerdal zat er na ruim 80 km fietsen een hele beste klim in (Gutenberg) en we voelden al dat de benen niet meer op hun best waren. We probeerden twee adressen voor overnachting maar dat werd ‘m niet dus dan zit er niks anders op dan doorgaan. De klim was zoiets als Steinach – Nösslach maar dan zonder de allersteilste stukken. Toch ff bikkelen. We werden ingehaald door iemand op een mountainbike die ons de spreuk “In der Höhe liegt die Kraft” mee gaf. Eenmaal boven was het wat lichter klimmen en dalen door een mooi landschap. Trouwens had Hank nog voor de klim dus ergens in Ober- of Unter-Lenningen nog een Milchreis gehaald bij een Penny Markt en daar zeiden ze “Grüss Gott” tegen hem dus hadden we ineens het idee dat de Alpen dichterbij kwamen.
Het gasthof in een ander plekje had geen plek dus toen proberen in Westerheim of anders nog maar verder in Aichlingen. Op weg naar Westerheim had Garmin eerst een prachtige route een soort alm af naar beneden, maar daarna had ie een bospad in gedachten waar je zonder bergschoenen niet zou willen wandelen. Achteraf kunnen we erom lachen maar op het moment waren we niet echt blij. Fietsen waar het ging en lopen waar het moest, gingen we omhoog tot we eindelijk weer uit het bos en bij normaal wegdek kwamen. Daar maar gegoogeld op de naam die ze ons in het vorige plekje al mee hadden gegeven en dit adres gebeld. Er was een kamer vrij dus meteen maar bevestigen. Het was iets duurder dan we normaal zoeken maar de overnachtingsmogelijkheden zijn hier dun gezaaid en we waren er wel klaar mee voor deze dag. Het werd ook al wat later. Bij het hotel hebben we meteen gegeten. Ree die hier vlakbij geschoten is met daarbij een soort pasta. Heel veel pasta maar het ging allemaal op. Daarna gingen we naar de kamer. Tijd om goed te rusten en te herstellen. Mobiel internet werkte er niet dus we hebben voor 2 euro een uur wifi gekocht.. Aafke had op haar mobiel een paar fotootjes klaar staan voor Facebook maar we kunnen niet van toestel wisselen op de logincode.
(Hausen – Malmsheim – Renningen – Magstadt – Vaihingen – Plieningen – Scharnhausen – Wendlingen am Neckar – Kirchheim unter Teck – Owen – Lenningen – Schopfloch – Westerheim *overnachting Gasthof Rössle)
Dag 9 (21 augustus): Westerheim – Memmingen 100.7 km / 365 hm
Etappe 9 ging van Westerheim tot net voorbij Memmingen. Daarmee hebben we inmiddels totaal zo’n 945 km. gefietst. Vanochtend eerst prima ontbeten bij Rössle in Westerheim. Er waren andere mensen die wat in de buurt fietsten en mensen die naar Stuttgart aan het wandelen waren. Toen ging het lekker vlot in de afdaling door een mooi landschap. Beneden waren we even de weg wat kwijt maar twee mountainbikers namen ons mooi een stuk op sleeptouw via fraaie binnendoorweggetjes tot we weer op koers lagen. Daarna vonden we makkelijk onze weg, steeds omlaag (rond de 50 kmh maar even in de remmen geknepen) tot de Radweg naar Ulm. Die was niet echt pittoresk maar wel praktisch. In Ulm was het even zoeken maar weer werden we op sleeptouw genomen. Een jongen op de racefiets reed ons tot de Donau. Die hoefden we alleen maar te volgen tot waar de Iller er in uitmondt. Op dat punt konden we alleen nog maar linksaf de Iller (Wander)Radweg op.
Onderweg was ons al een paar keer verteld hoe mooi deze Radweg was. En dat was ‘ie ook….. voor een paar kilometer. Maar ruim 55 km. omsloten door het groen over een grindpad? Zonder dorpjes, zonder weidse uitzichten?
Het schiet prima op naar onze bestemming zonder hoeven navigeren en klimmetjes dus in praktische zin waren we er echt heel blij mee. Maar het was, zeker in vergelijking tot andere dagen, een beetje saai. Hoogtepunten waren de eerste stuwen, maar ook die begonnen te wennen, twee keer een stuk asfalt en dat je soms een brug over mocht om dezelfde saaiheid eens aan de andere kant te zien :-p
En we zagen een ree op het pad voor ons (foto Powershot) en een apart soort futen (idem) en Aafke zag een eekhoorn. Het was wat lastig de snelheid er in te houden. De benen zijn ook wat vermoeid maar het gaat ook stiekem steeds omhoog, over een pad met steentje en split, en met lichte tegenwind. Het was wel mooi droog en zonnig.. Jammer was dat je nergens door leuke plekjes kwam. Die lagen allemaal een eindje naast de route. Dus kon ook Hank, die wat last van z’n knie had, nergens een pakje Voltaren halen. Na 100 km zagen we toevallig de Gaststätte Zum Steirer Brückenwirt dus besloten we eerst maar eens eten en dan over de nacht gaan nadenken. Maar ze hadden hier ook kamers en voor een vriendelijke prijs dus waarom dan doorfietsen en net als gister laat om komen? Het was mooi voor vandaag. De Alpen zijn in zicht!
(Westerheim – Laichingen – Berghülen – Asch – Wippingen – Blaustein – Ulm – Iller Radweg ging niet door dorpjes – Memmingen/Ferthofen *overnachting Zum Steirer Bruckenwirt)
Dag 10 (22 augustus): Memmingen – Heiterwang 99,4 km / 1432 hm
Deze dag weer 100 km. Onderweg dik over de 1000 in totaal en inmiddels al een eindje Tirol in.
Net voorbij Memmingen hebben we bij Gasthof Zum Steirer Brückenwirt ontbeten en daarna zijn we op de fiets gestapt. We gingen weer de Iller Radweg op. Die was over nacht flink veranderd want tegenover de ‘saaiheid’ van gister was het nu klimmen en dalen door het landschap naast de Iller. Dat was mooi maar ook een stuk pittiger. De koeien hadden al echt een bel om dus het was wel duidelijk te merken dat we de Alpen naderden. Je zag ze ook al liggen.
In Kempten hebben we bij een pleintje langs de Iller even een broodje gegeten en een fietser gevraagd hoe hij verder zou fietsen richting Nesselwang. Hij kwam met enthousiaste uitleg over een paadje hier en een paadje daar en nog weer andere opties. We hebben de hoofdlijn onthouden die voor een belangrijk deel vanaf Durach over of naast de Bundesstrasse ging. En dat fietste best lekker dus hebben we gewoon die hele B 309 afgefietst en toen zaten we zomaar ineens in Tirol. Daar zijn we bij de Lech de Via Claudia gaan volgen die perfect stond aangegeven en er tot in Reutte ook goed bij lag. Daarna werd ie qua bestrating wat minder met ook een paar lastige klimmetjes.
We hebben allebei inmiddels wat last van een knie. Aafke de linker en Hank de rechter dus dat hebben we keurig verdeeld. Daarom hadden we deze ochtend al bij een apotheek twee versies Voltaren gehaald: één om door te slikken en de ander om op de knie te smeren. Dat wilde Hank gister ook al doen maar toen kwamen we niet door plaatsjes laat staan langs een apotheek . Maar nu hielp het wel al was vooral Aafke blij dat we Heiterwang bereikten en meteen voor een zeer vriendelijke prijs een werkelijk prachtig, echt Tirol’s appartement vonden met heel vriendelijke mensen. En wifi.
Op advies van de mensen van het appartement hebben we lekker gegeten bij de Forellenhof. We hebben nu de Fernpas voor de boeg die qua hoogte omhoog eigenlijk wel meevalt (hopen we: die ligt op 1270 meter en we zijn al op ca. 100 meter) en het vooruitzicht daarna af te zakken het Inndal in en dan maar zien hoe ver we richting Steinach komen.
(Memmingen/Ferthofen – Illerbeuren – Altusried – Krugzell – Kempten – Durach – Ried bei Sulzberg – Bodelsberg – Oberzollhaus – Rottach – Nesselwang – Pfronten – Schönbichl – Vils – Unterpingswang – Pflach – Reutte – Heiterwang *overnachting Ferienheim Tabelander)
Dag 11 (23 augustus): Heiterwang – Zirl 14,5 km / 244 hm >>Shuttlebus Fernpas<< en daarna 40,0 km / 427 hm
Vanochtend kregen we prima ontbijt bij de kamer bezorgd en toen op fietse. Ondanks een eerste Voltaren na het ontbijt had Aafke flink last van haar knie maar toch schoten we op de Via Claudia Augusta een stuk sneller op dan het verkeer op de Fernpass-Strasse naast ons. Zaterdag reisdag al hoorden we later dat het er elke dag enorm druk was. Onderweg naar Lermoos nog maar een extra pilletje voor Aafke en maar bedenken hoe verder. In Lermoos hebben we gegoogeld, bij de VVV gevraagd en zijn we naar reisbureau Zoller gefietst die een shuttle bus over de Fernpass hebben. Lekker dan; ze waren dicht op zaterdag. Maar gelukkig kwam er net iemand aan lopen. Die ging ff bellen en toen konden we met de bus van 13:00 mee. Dan hadden we ook wel kunnen uitslapen….
Maar goed; fijn dat het kon. Was het niet om Aafke’s knie waarin de Voltaren z’n werk begon te doen, dan wel vanwege de enorme drukte op de weg. Het was gekkenwerk geweest om daar tussen omhoog te gaan fietsen. Het was frisjes dus ondertussen hebben we maar eens de beenwarmers aan gedaan. Voor het eerst deze fietsreis niet in de korte wielerboek. We namen koffie met Kuchen op een terrasje. Later hebben we nog een bakje milchreis gehaald bij de Spar en deze meteen opgegeten. Toen hebben we op een bankje vliegreizen op de mobiel gegoogeld en een Transavia vlucht van Innsbruck naar Eindhoven geboekt voor eind volgende week en een prijs waarvoor je geen trein kun nemen. Dus de wachttijd werd nuttig besteed.
We zorgden dat we ruim op tijd bij Zoller waren en mooi op tijd kwam er een taxibusje met grote aanhanger. De fietsen konden er met bagage en al op. Bij Bieberwier stonden meer mensen te wachten. Omdat een gezelschap kleine kinderen bij zich had en onze chauffeur daarvoor eerst kinderstoeltjes wilde halen, ging er slechts één dame met fiets mee. Zo reden we voor 12 euro p.p. met fiets en al tot bij Nassereith Fernsteinsee. We reden met de shuttle door een file die twee kanten op stond en waar we ook werkelijk niet tussen hadden willen fietsen.
Van hier af begon dus dit deel 2 van etappe 11 en ging het weer een stuk over de Via C.A. en toen richting Obsteig. Ergens meenden we rechtdoor te moeten maar er stond heel nadrukkelijk een bord “verboden voor alle verkeer”. Er stond dit keer geen enkele aanduiding bij dat fietsers wel door mochten en er stonden wel allemaal bordjes die linksaf omhoog wezen. Ook met fietsroutes en ook met Obsteig. Man man man. Die oersukkel die dat verbodsbord er neer gezet heeft, heeft heel wat op z’n geweten. We zijn zo ongeveer een hele berg omhoog gefietst en gelopen voor we weer omlaag konden. Zo kom je wel aan je hoogtemeters. Maar het was wel mooi en anders hadden we dat maar weer gemist.
Maar eindelijk mochten we dus weer omlaag naar Obsteig. Daar gingen we de gewone weg weer op en vanaf hier ging het met gemiddeld 35-40 kmh zonder trappen omlaag tot Telfs. Daarna nog zo’n 12 km overwegend vlak tot Zirl en daar vonden we een voordelig onderdak met een restaurant schuin tegenover waar lekker hebben gegeten. We zitten vlak voor Innsbrück en hebben Christa al gebeld dat we er aan komen. Maandag kunnen we er terecht. Ons streefgemiddelde van 100 km/dag staat trouwens nog. We staan na dag 11 op 1100 km. plus of min een of twee.
(Heiterwang – Bichlbach – Lermoos >shuttlebus< Fernsteinsee – Nassereith – Obsteig – Obermieming – Telfs – Zirl * overnachting Zimmer aan de Schwabstrasse Zirl)
Dag 12 (24 augustus): Zirl – Steinach 41,3 km / 1271 hm
Laatste stukje tot Steinach. Doel bereikt in ca. 1140 km 🙂
Vanochtend regende het in Zirl. Volgens de weer-app op de mobiel zou het om 8 uur droog worden dus daar hebben we maar op gepland. Bij de kamers was een keukentje dus kreeg Aafke thee op bed gebracht. Daarna hebben we samen in het keukentje ontbeten met de broodjes die we gister ergens in het Inntal gehaald hadden en namen we nog een kopje thee. Ergens tussen 8 en half 9 zijn we op de fiets gestapt – zoals afgesproken was het droog- en we waren al vlot in Innsbrück. We hebben toen niet de kortste weg naar Patsch genomen maar gingen natuurlijk eerst even door de Altstadt. Toen mochten we klimmen en nog meer klimmen via Igls en Patsch en daarna wat klimmen en dalen over de oude Römerstrasse. In St.Peter hebben we bij Sonja wat gedronken met een Speckplatte en via Whatsapp de groeten over en weer naar Eleni en haar vader gedaan. Sonja is de Peettante van Anke’s goede vriendin en we eten er ’s winters vaak een prima schnitzel.
Toen ging het verder via Matrei naar Steinach. Hier bereikten we op dag 12 onze eindbestemming in ca. 1140 km. en 8593 hoogtemeters. Eerst zijn we bij Christa gaan kijken en het appartement bleek al beschikbaar. Da’s mooi en de het was de grote dus we hadden ook de beschikking over een ligbad 🙂
Na het badderen hebben we even een coupe Heisse Liebe (ijs met warme frambozen) gehaald op het terras bij Hansi. Het was zonnig met een fris windje. Daarna zijn we even naar de lift gefietst en toen weer naar onze vakantiewoning. Het was ineens makkelijk en licht fietsen zo zonder tassen. Ook wel raar. Franz kwam net nog even langs. ’s Avonds hebben we lekker gegeten bij Platzl. De fietsreis naar Steinach is volbracht. Nu nog een paar mooie dagen in de bergen en natuurlijk nog even voor het idee Italië fietsend bereiken.
(Zirl – Innsbrück – Vill – Igls – Patch – Ellbögen – Pfons – Matrei – Steinach *overnachting bij Christa Seehauser, Nösslacherstrasse 2)
Maandag 25 augustus:
Vandaag zijn we met de fiets naar de lift gegaan en met de fiets aan de lift omhoog naar het middelstation. We zijn toen naar het oude Bergeralm gelopen voor een lekker bord Kaiserschmarrn. We ontdekten dat achter het oude Bergeralm ook nog een vijver met forellen is.
Toen zijn we omlaag naar Nösslach gefietst. Eerst hebben we even bij Paul en Gaby gekeken. Daarna langs Franz maar die was er niet. We reden via Vinaders en Gries terug. Nog even koffie bij Karl Heinz en Paulette in St. Jodok en toen terug naar Steinach. Heerlijke dag. Toch nog zo’n 23 km. op de fiets gedaan maar zo’n beetje alles omlaag. Deze kilometers hadden we niet op Strava vastgelegd. In St. Jodok was trouwens net een begrafenis. Apart gezicht zo’n stoet die aan een processie deed denken met iemand die allemaal stichtelijke teksten door een luidspreker riep. We mochten van de verkeersregelaar doorfietsen omdat we 20 meter verderop bij Fleckinger moesten zijn en de rouwstoet verderop was. Bij Karl Heinz en Paulette hebben we nog even hun elektrische mountainbike geprobeerd. Dat ging wel lekker maar toch zijn we best een beetje trots dat we zelf op eigen kracht Steinach hebben gehaald.
Dinsdag 26 augustus:
Op de fiets, maar dan op één fietstas na zonder bepakking, van Steinach naar Bolzano. Het was een prachtige dag Italië in. Eerst even klimmen naar de Brenner. Kopje koffie in het outletcentre, Hank kocht nog een lekkere hoodie bij Chiemsee, en toen door. Via Sterzing/ Vipeteno en dan verder tot Bressanone / Brixen. Daar genoten we van een Eiskaffee op een terras in deze mooie binnenstad. Inmiddels hadden we 67 km. gedaan maar we besloten om toch door te fietsen tot Bozen / Bolzano. Achteraf waren we hier erg blij om want het was een prachtige route en makkelijk te fietsen.
In Bolzano gingen we meteen door naar het station. We konden precies de trein naar de Brenner halen na 113 kilometer op de fiets. Op de Brenner zijn we overgestapt op de trein naar Steinach. En om in Italiaanse stijl te blijven, hebben we maar eens gegeten bij de pizzeria. Italië is niet zo ver. Je kunt het op de fiets doen vanuit Wanneperveen! En prachtige fietspaden, deels op een tracé van een oude spoorlijn en heel mooi langs de Eissack / Isarco. ’s Avonds hebben we Christa mee uit eten genomen bij Humlerhof in Nösslach. Na afloop hebben we bij Christa ijs gegeten en een bakje koffie gedronken.
Woensdag 27 augustus:
Dit was onze luie dag. We wilden eigenlijk wel wat doen, want zo zijn we nu eenmaal, maar eigenlijk hadden we ook geen puf. Dus ’s ochtends hebben we maar een klein rondje door Steinach gewandeld.
We hebben zowaar een middagdutje gedaan en in de namiddag hebben we nog een rondje gelopen bovenlangs de Autobahn en langs Schützenwirt terug.
Donderdag 28 augustus:
We hadden aanvankelijk het idee om deze dag naar Sterzing te gaan zodat we met mooi weer de Rosskopf op konden en met minder weer de stad in en naar het overdekte zwembad. Maar het was prachtig weer dus het slecht-weer-alternatief was niet nodig. Daarom we zijn naar de lift in Steinach gefietst en zonder fietsen omhoog gegaan. Toen zijn we naar de Valmeritzalm gewandeld en daar hebben we na een glas Holundersaft en een Speckbrot besloten richting de 2000 m. bergstation te lopen. Daar besloten we naar de top van de Nösslachjoch te gaan en toen zijn we de Nösslacher Mahder af gelopen tot voorbij het dalstation van de Hochsonnlift waar de berghut van onze goede vriend Franz staat. Hier hebben we een lekker koel pilsje uit de bron gepakt en samen gedeeld. We hebben Franz nog even gebeld of hij nog kwam en dat we 2 euro voor het pilsje op z’n tafel hadden gelegd. Hij kon niet meer komen en het geld moesten we weer meenemen maar dat hebben we laten liggen.
Daarna liepen we op de gok de berg langs tot we de wandeling van de 2000 naar het middelstation kruisten en die hebben we toen omlaag gevolgd. Langs Baerenbachl en toen met de lift weer naar beneden. In totaal hebben we 11,4 kilometer gewandeld. ’s Avonds gingen we nog naar het Platzkonzert van de Musikkapelle Steinach dat deze keer in de tuin van Wildermann was. We misten (misschien vanwege de belangen van Wildermann?) de dames in Trachten en met zo’n vaatje Obstler. Vandaag hebben we ook spullen ingepakt, de fietsen in de kelder van Christa gezet en het huisje schoongemaakt.
Vrijdag 29 augustus:
’s Ochtends konden we met Christa mee rijden naar Innsbrück. Allebei hadden we een grote Ortlieb fietstas mee als handbagage voor het vliegtuig. Even door de Altstadt, dagkaart voor de bus gehaald en toen met de bus naar de Nordkettebahnen om omhoog te gaan. We hebben op de Hafelekar gestaan, toen hebben we weer even in de Altstadt rond gelopen en daarna gingen we met een bus naar het station. We moesten lijn F hebben naar het vliegveld, maar die maakt rondom het station een achtje. We kregen dus eerst een mooie rondrit door Innsbrück voor we weer bij het station waren om nu wel de goede kant op te gaan. Toch waren we mooi op tijd bij het vliegveld en konden we even later het vliegtuig in; een Boeing 737.
We hadden mooi zicht bij het opstijgen en mooie wolkenpartijen boven Duitsland. Helaas was er geen vluchtinformatie op de schermen zodat het gissen was welke rivieren we zagen en of we er langs hadden gefietst. We landden mooi op tijd in Eindhoven, gingen met de bus naar het station en toen met de trein naar huis. Om 20.08 waren we in Meppel waar Mark stond om ons op te halen. Heit en mem waren ook bij ons thuis dus Dukky was er ook en lekker blij.
Einde van een mooie vakantie!
TERUGBLIK
Dit was onze eerste fietsvakantie. Het was een prachtige vakantie waarin we op een enkel buitje na vreselijk mooi en goed fietsweer hebben gehad. Het is mooi om zo de hele dag buiten en actief bezig te zijn en het landschap om je heen te zien veranderen. Het was een mooie route en we hebben veel gezien.
We hebben niet geforceerd gefietst en kwamen desondanks steeds akelig in de buurt van ons vooraf geschatte gemiddelde van 100 kilometer per dag. Voor ons doel hadden we de goede fietsen uitgezocht. Geen enkel probleem gehad: zelfs geen lekke band. Wel gaan we opnieuw naar onze zadels kijken. Hoewel iedereen op tochten als deze geen zacht zadel adviseert, dachten onze billen er anders over. Aafke ging een stuk beter nadat ze in Worms een gel-zadeldekje had gehaald. De vorm van de zadels klopte wel, maar ze waren na zoveel dagen á 100 kilometer wel erg hard.
De Ortlieb tassen deden het prima. We waren blij dat we ze in High Visibility Yellow hadden gekocht. We voelden ons er veiliger door en kregen er ook vragen over van andere fietsers. Het meenemen van een tent en slaapzakken bleek overbodig. Maar je weet het natuurlijk nooit. Als we deze tocht opnieuw zouden doen, dan zouden we dit thuis laten. Wel zouden we een tent meenemen als we echt kiezen voor meer kamperen of naar een gebied zouden gaan waar hotels en kamers dunner gezaaid zijn dan langs de Rijn en dan de Alpen in.
Het kookstelletje en de noodrantsoenen zouden we zo weer meenemen. Ook op de hotelkamer handig. We zouden op dezelfde reis geen thee, koffie en cup-of-s0upjes meer meenemen omdat we domweg geen tijd namen om onderweg koffie te zetten. We konden ook onderweg overal op terrasjes terecht. Als we een meer kampeerderige vakantie zouden plannen, dan hebben we het spul nog in huis. We kochten onderweg ook een buisje multivitamine bruistabletten om na een dag fietsen op de hotelkamer even wat anders dan water te kunnen drinken en meteen wat extra vitamientjes binnen te krijgen. Door het gestuiter in een halfleeg buisje werden ze wel steeds dunner en kwam er steeds meer poeder bij.
De kleding van Icebreaker en SuperNatural voldeed prima. Het is echt zo: elke nacht even uithangen en je kunt het dagen achtereen dragen. De regenbroeken hebben we niet gebruikt, de regenjacks wel. In een vergelijkend warenonderzoek van de wielerbroeken van STGiethoorn, vfc ERPS en Castelli wint de laatste met stip. Tip: als je een kledingstuk achterop de fiets onder een spanband drukt: knoop het dan ook nog even vast.
De Garmin Oregon 450 T is een mooi ding maar je moet er wel mee leren omgaan. Zomaar even een route downloaden, op de Garmin zetten en dan volgen, is niet zo simpel. Het verlangt blijkbaar extra handelingen. Waarom makkelijk als het moeilijk kan? Het werkte wel goed om een lijstje op de stuurtas te hebben en de Garmin steeds een paar plaatsjes vooruit te programmeren. En goed beslissen wat je precies gaat volgen: of de wegwijzers, of de Garmin, maar niet van beide een beetje. Eerst maar eens op Garmin cursus nu. De ZZing deed het prima voor de stroomvoorziening en we waren ook erg blij om de goede fietskaarten mee te hebben.
We waren ook blij dat we met de Powershot een mooie camera mee hadden die goede foto’s maakt en toch een beetje handzaam is. Een selectie foto’s staat iets verkleind op https://www.flickr.com/photos/texaafke/sets/72157646608932739/ en dat is ongeveer 1/3 van alles wat we vastgelegd hebben.
We denken zeker vaker fietsvakanties te doen en gaan dan vooraf iets beter nadenken over het soort vakantie (nu hadden we met Steinach duidelijk een einddoel) en door wat voor gebied we fietsen om te bepalen wat we mee nemen en thuis laten. Het was in ieder geval een prachtige vakantie en we vinden het best wel cool dat we vanuit Wanneperveen helemaal op de fiets tot in Bolzano gekomen zijn.
PS: wat we deze reis ook leerden, was dat je op een rustig fietspad tegenliggers vaak ontmoet in een bocht een tunneltje in, bij een gat in het fietspad, een grote plas of precies daar waar twee bejaarde dames met rollator en hondje wandelen. En dat er in Duitsland heel erg veel appelbomen staan, vooral aan weerszijden van Stuttgart.
